Francuski pancernik Henri IV był pre-drednotem zaprojektowanym przez wybitnego architekta morskiego Louisa-Émile’a Bertina. Jego konstrukcja miała na celu przetestowanie nowatorskich rozwiązań, które miały zminimalizować profil okrętu, czyniąc go trudniejszym celem dla wrogiej artylerii. Osiągnięto to poprzez obniżenie rufy niemal do linii wodnej, co dodatkowo zmniejszyło wyporność do około 8 800 ton.
Uzbrojenie:
- Główne: Dwa działa kalibru 274 mm umieszczone w pojedynczych wieżach na dziobie i rufie.
- Pomocnicze: Siedem dział kalibru 138,6 mm, z których jedno było zamontowane w pozycji superpozycyjnej nad rufową wieżą głównego kalibru, co czyniło Henri IV pierwszym pancernikiem z takim układem wież.
Służba:
- I wojna światowa: Początkowo pełnił funkcję okrętu strażniczego w Bizercie. W 1915 roku został skierowany do wsparcia sił alianckich podczas kampanii dardanelskiej, gdzie wspierał ogniem desanty i operacje lądowe. Po zakończeniu tej kampanii przeszedł do rezerwy, a następnie służył jako okręt-baza w Tarencie.
- Wycofanie: W 1920 roku został skreślony z listy floty i zezłomowany w następnym roku.
Mimo innowacyjnych rozwiązań, Henri IV szybko stał się przestarzały w obliczu pojawienia się nowoczesnych drednotów. Jego niska wolna burta na rufie powodowała problemy z zalewaniem pokładu, co wpływało na stabilność i celność artylerii. Eksperyment ten dostarczył jednak cennych doświadczeń dla przyszłych konstrukcji morskich.
