Wärtsilä Gas Solutions i Höegh Evi niedawno zakończyły rozwój pierwszego na świecie pływającego konwertera amoniaku na wodór. Ta przełomowa technologia, ogłoszona w kwietniu 2023 roku, ma zrewolucjonizować sposób produkcji i dostawy wodoru.
Projekt ten, będący częścią ambitnego programu Green Platform w Norwegii, nie tylko wpisuje się w cele kraju dotyczące czystej energii, ale także oferuje praktyczne i innowacyjne rozwiązanie dla produkcji wodoru na morzu. Pływający konwerter amoniaku jest zaprojektowany do wytwarzania wodoru z amoniaku w ilościach przemysłowych, który następnie może być bezproblemowo integrowany z siecią energetyczną z terminali offshore.
Konstrukcja systemu zawiera modułowe funkcje, co czyni go skalowalnym oraz możliwym do integracji z różnymi strukturami morskimi takimi jak jednostki magazynujące i regazyfikujące (FSRU) czy dedykowane pływające terminale wodorowe. System ma też bardzo wysokie zdolności przesyłowe do 210 000 ton wodoru rocznie. Ponadto, jednostka może być wyposażona w zbiorniki na amoniak o pojemności od 10 000 metrów sześciennych do 120 000 metrów sześciennych, co czyni system jeszcze bardziej skalowalnym.
Höegh Evi w swoich materiałach twierdzi, że pływająca technologia może pomóc odblokować globalne łańcuchy dostaw zielonego wodoru, zapewniając Europie niezawodne źródło czystej energii w ciągu najbliższej dekady. Z pewnością technologia ta stanowi znaczący postęp przy pokonywaniu wyzwań związanych z magazynowaniem i transportem wodoru. To także bardziej elastyczna oraz bardziej odporna infrastruktura energetyczna.
Projekt, którego znaczną część finansowania pochodziła ze środków publicznych, otrzymał około 5,9 miliona euro od rządu Norwegii w ramach inicjatywy Green Platform, co stanowiło prawie 50% całkowitego budżetu projektu. Budowa konwertera amoniaku została przeprowadzona w Norwegian Catapult Center w Stord co pokazuje też współpracę między różnymi sektorami.
Nad sukcesem projektu z Wärtsilä i Höegh Evi współpracowało kilka kluczowych organizacji, w tym Instytut Technologii Energetycznej (IFE), Uniwersytet Południowo-Wschodniej Norwegii, Sustainable Energy i BASF SE. Innovation Norway odegrało kluczową rolę w zarządzaniu przydziałem środków rządowych na projekt, podkreślając narodowe zaangażowanie w rozwój zielonej energii.
Inicjatywa ta ma szczególne znaczenie w kontekście strategii wodorowej Europy i planu REPower UE, który ma na celu do 2030 roku importowanie 10 milionów ton odnawialnego wodoru rocznie. W miarę ewolucji infrastruktury sieci wodorowej na kontynencie, pływające terminale importowe wyposażone w systemy krakingu amoniaku są gotowe do odegrania kluczowej roli w zaspokajaniu rosnącego zapotrzebowania i dostarczaniu energii dla branż, które są trudne do zdekarbonizowania. Wybór amoniaku jako nośnika wodoru jest strategiczny, biorąc pod uwagę jego efektywność w przechowywaniu w formie ciekłej w umiarkowanych warunkach oraz zdolność do transportu na długie dystanse. Po dostarczeniu amoniak jest przekształcany z powrotem w wodór za pomocą technologii krakingu, co czyni cały proces bardziej efektywnym i mniej zasobożernym.
Höegh Evi patrzy na tę technologię z dużym optymizmem szykując się do kolejnych projektów pływających terminali wodorowych w Europie z zamiarem rozpoczęcia ich działalności przed 2030 rokiem. Technologia wydaje się skalowalna, z dużym potencjałem oraz może mieć kluczową rolę w przejściu na bardziej zrównoważony i czysty krajobraz energetyczny w Europie.
Źródło: Marine Insight
Tłumaczenie: własne
