Dziś do portu w Gdańsku weszła bardzo ciekawa jednostka należąca do grupy 27 statków typu.
Wprowadzenie
Dowództwo Transportu Morskiego Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych (Military Sealift Command, MSC) zarządza kluczowym składnikiem narodowej obrony i logistyki poprzez operowanie dużymi statkami roll-on/roll-off średniej prędkości (LMSR). Te jednostki stanowią znaczący postęp w zdolnościach USA do globalnego rozmieszczania sił i sprzętu, odgrywając kluczową rolę nie tylko w operacjach wojskowych, ale również w misjach humanitarnych. Najnowsze dane z 13 października 2021 roku wskazują, że flota ta jest niezbędnym elementem strategicznego zasięgu militarnej mocy Stanów Zjednoczonych.
Opis i zastosowanie
Dowództwo Transportu Morskiego operuje 19 dużymi statkami LMSR, które znacząco rozszerzyły zdolności sealift narodu w XXI wieku. Dwadzieścia LMSRs zostało przebudowanych lub zbudowanych w stoczniach w USA, a jeden z nich został dodatkowo przekształcony do innego użytku. Osiem z nich jest przypisanych do Programu Przedpozycjonowania MSC, a pozostałe jedenaście należy do Programu Sealift MSC.
Cechy
LMSR mogą przewozić całą Grupę Zadaniową Armii USA, w tym 58 czołgów, 48 innych pojazdów gąsienicowych, a także ponad 900 ciężarówek i innych pojazdów kołowych. Statki mogą przewozić pojazdy i sprzęt wspierające misje humanitarne, jak i misje bojowe. Nowo zbudowane jednostki mają zdolność ładunkową przekraczającą 380,000 stóp kwadratowych, co odpowiada prawie ośmiu boiskom futbolowym. Dodatkowo, LMSRs posiadają obracaną rampę rufową oraz demontowalną rampę obsługującą dwa boczne porty, co ułatwia wjazd i wyjazd pojazdów na statek. Wewnętrzne rampy między pokładami ułatwiają przepływ ruchu po załadowaniu ładunku na statek. Dwa jednopedestałowe dźwigi o udźwigu 110 ton umożliwiają załadunek i rozładunek ładunku tam, gdzie infrastruktura brzegowa jest ograniczona lub nie istnieje. Dodano również pokład helikoptera komercyjnego dla lądowania w nagłych wypadkach w ciągu dnia.
Tło historyczne
Potrzeba dodatkowych statków sealift wojskowych została zidentyfikowana w badaniu zleconym przez Kongres przez Kolegium Szefów Sztabów na początku lat 90. XX wieku. W badaniu tym podkreślono pilną potrzebę zwiększenia zdolności sealift do transportowania sprzętu wojskowego i zaopatrzenia w czasie wojny oraz innych narodowych kontyngencji. Ambitny Program Nabycia Strategicznego Sealift dodał 19 LMSRs, zapewniając pięć milionów stóp kwadratowych nowej zdolności: dwa miliony dla Przedpozycjonowania i trzy miliony dla sealift reagowania. Następnie jeden LMSR przeznaczony do szybkiego reagowania, USNS Soderman, został przekazany do Programu Przedpozycjonowania MSC na potrzeby konwersji jako statek Maritime Prepositioning Force (Enhanced) USNS Lance Cpl. Roy M. Wheat. Kongres następnie zezwolił na budowę nowego zastępczego LMSR, który otrzymał nazwę USNS Soderman.
Charakterystyka ogólna różnych klas
- Klasa Gordon: Zbudowany w Danii w 1972 roku i wydłużony przez Hyundai w 1984 roku; Napęd: 1 silnik diesla Burmeister & Wain 12K84EF; 26,000 koni mechanicznych; 3 wały (środkowy cp prop) i ster strumieniowy na dziobie.
- Klasa Shughart: Zbudowany w Danii w 1981 roku i wydłużony przez Hyundai w 1987 roku; Napęd: 1 silnik diesla Burmeister & Wain 12L90 GFCA; 46,653 koni mechanicznych; 1 wał; ster strumieniowy na dziobie i rufie.
- Klasa Bob Hope: Zbudowany przez Avondale Industries; Napęd: 4 diesle Colt Pielstick 10 PC4.2 V; 65,160 koni mechanicznych.
- Klasa Watson: Zbudowany przez National Steel and Shipbuilding Co.; Napęd: 2 turbiny gazowe GE Marine LM; 64,000 koni mechanicznych.
Statki te, bez przypisanego stałego portu macierzystego, są gotowe do działania w każdych warunkach, co świadczy o ich kluczowej roli w strategicznych operacjach transportowych prowadzonych przez United States Navy.
LMSR oraz uzupełniająca flota RRF
Flota Dużych Statków Roll-on/Roll-off Średniej Prędkości (LMSRs), które są kluczową częścią operacji Military Sealift Command (MSC), w pełni wpisuje się w szerszą strategię obronną Stanów Zjednoczonych, której elementem jest także Siła Rezerwowa Gotowości (Ready Reserve Force, RRF). RRF, będąca częścią Narodowej Floty Rezerwowej Obrony (National Defense Reserve Fleet, NDRF), ma na celu wsparcie szybkiego globalnego rozmieszczenia sił zbrojnych USA. Podobnie jak LMSRs, statki RRF są kluczowe w czasach, gdy konieczne jest szybkie przemieszczenie dużych ilości sprzętu wojskowego, szczególnie w okresach krytycznych, zanim możliwe będzie zabezpieczenie komercyjnych statków do podobnego wsparcia.
Zarówno LMSRs, jak i statki RRF podkreślają zaangażowanie Stanów Zjednoczonych w utrzymanie i rozwijanie morskich zdolności obronnych operowanych przez amerykańskie załogi i wspierających amerykańskie miejsca pracy. LMSRs, zarządzane przez MSC, oraz statki RRF, zarządzane przez MARAD (Maritime Administration), są strategicznie rozmieszczone i gotowe do działania, co zwiększa operacyjną gotowość militarne i umożliwia szybką reakcję na różnorodne scenariusze kryzysowe.
Operacyjna gotowość i strategiczne rozmieszczenie
Podobnie jak statki RRF, które są rozmieszczone w różnych portach w USA, aby zminimalizować czas żeglugi do strategicznych lokalizacji, LMSRs są często używane w ramach strategicznego planowania wojskowego. Te statki są kluczowe zarówno w operacjach militarnych, jak i humanitarnych, zapewniając wsparcie w krytycznych pierwszych dniach konfliktów lub innych operacji. Zarówno LMSRs, jak i RRF są przykładem efektywnego wykorzystania zasobów morskich do celów obronnych i logistycznych, co jest zgodne z celami strategicznymi Departamentu Obrony (DoD) i Departamentu Transportu (DoT).
Wsparcie logistyczne i utrzymanie
Statki RRF są utrzymywane w gotowości, aby być w pełni operacyjnymi w ciągu wyznaczonych 5 lub 10 dni, co jest podobne do wymagań operacyjnych dla LMSRs. Utrzymanie operacyjne statków RRF obejmuje kontraktowe zarządzanie systemami, naprawy sprzętu, wsparcie logistyczne, aktywację, załogę i zarządzanie operacjami, co ma na celu zapewnienie, że są one gotowe do działania w razie potrzeby.
Zarówno LMSRs jak i RRF odgrywają kluczową rolę w strategicznych zdolnościach sealift Departamentu Obrony, demonstrując zaangażowanie USA w utrzymywanie silnej i reaktywnej morskiej infrastruktury obronnej, gotowej do działania na rzecz zarówno potrzeb militarnych, jak i humanitarnych. Ich istnienie i operacyjność są nie tylko dowodem na militarne możliwości USA, ale również na zaangażowanie w utrzymanie amerykańskiej obecności i pracy w kluczowych sektorach morskich.
Film przedstawiający wejście MV Cape Kennedy do portu możesz zobaczyć tutaj.
Źródła:
